کد مطلب:12765 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » احكام

اصرار بر مستحبات را تا چه حد توصيه مي فرماييد؟(اگر بر اثر عدم معرفت، بصورت عادت شود)

اعمال مستحبي در فرهنگ ما شيعيان از جايگاه و اهميت خاصي برخوردار است لذا چه در روايات كه منبع اصلي اعمال مستحبي است و چه در سيرة علماء و صالحان، تأكيد و شدت مواظبت بر مستحبات را مي بينيم اما تا چه حد ما توصيه مي كنيم تا آن مقدار كه توانايي داريد.

اما اگر بر اثر معرفت بصورت عادت شود، در مقام تشبيه مي توان گفت شخصي كه مرضي دارد و براي درمان به پزشكي مراجعه مي كند پزشك نسخه اي را تجويز مي كند كه دواي درد مريض است اما مريض فقط به گرفتن نسخه از پزشك و عمل نكردن به آن اكتفا مي كند و چون هنوز مريضي او برطرف نشده دوباره به پزشك مراجعه مي كندو نسخه مي گيرد و همين كار را دائماً تكرار مي كند. ولكن به خاطر عدم شناختش به اينكه پزشك دواي درد تو را در نسخه نوشته و تنها راه خوب شدن تو عمل به دستورات پزشك است، هم بيماريش مستدام است و هم مراجعه آن.

اما نكته اي كه در مورد اعمال مستحبي است چون اين اعمال در ذاتش داراي نورانيتي هستند شخصي كه بدون شناخت و عادتاً اين مستحبات را انجام دهد، بسيار اندك از نورانيت دعا و قرآن و نماز و روزة مستحبي مي برد ولكن آن بهرة كامل كه تربيت شدن و تعالي روحي پيدا كردن و درمان امراض روحي است تابع شناخت و شرايط ديگري است.

نكته اي كه در ابتدا گفته شد انجام مستحبات به ميزان توانايي روحي و جسمياست موقعي كه شما توانايي جسمي داريد و مي توانيد تمام دعاي ابوحمزة ثمالي را بخوانيد اما از حيث روحي نشاط لازم براي توجه در دعا را نداريد در اين مواقع بيشتر از توانايي روحي خودتان عمل نكنيد چرا كه به تعبير معصوم قلب حالت قبض و بسط دارد، در زمان قبض تنها اكتفا به واجبات كنيد.



تكميل و ارسال فرم نظر سنجي موجب تكامل و پويايي كارماست.